Dossier Prasowe

XVIII FESTIWAL I XVI KONKURS SZTUKI WOKALNEJ IM. ADY SARI

NOWY SĄCZ 9 - 16 MAJA 2015

Organizator: Małopolskie Centrum Kultury SOKÓŁ w Nowym Sączu.

Nad prawidłowym przebiegiem Festiwalu i Konkursu czuwać będą dyrektorzy: artystyczny – Małgorzata Walewska (mezzosopran, wybitna polska śpiewaczka) i organizacyjny – Antoni Malczak (dyrektor MCK SOKÓŁ), biurem organizacyjnym kieruje Liliana Olech (dyrektor Galerii BWA SOKÓŁ).

ADA SARI - JADWIGA SZAYER

Ada Sari (1886-1968) naprawdę nazywała się Jadwiga Szayer. Zdobyła wielką światową sławę. Śpiewała pod dyrekcją takich sław jak: Leoncavallo, Mascagni i Toscanini. Jej scenicznymi partnerami byli m.in.: Gili, Battistini, Titta Ruffo, Tito Schipa, Szalapin, Sobimow, Partile, a na estradzie występowała m. in. z Kreislerem i Casalsem.

Była tym pedagogiem, który przeszczepiał na polski grunt wielką włoską szkołę śpiewu. Jej uczennicami były słynne polskie śpiewaczki, m.in.: Halina Mickiewiczówna, Bogna Sokorska, Maria Fołtyn, Barbara Nieman, Zdzisława Donat i Urszula Trawińska.

A oto kalendarium najważniejszych wydarzeń z jej życia:

29 VI 1886 - W Wadowicach, w Polsce, przychodzi na świat Jadwiga Szayerówna, córka Franciszki z Chybińskich i Edwarda Szayerów.
Do 1899 - Zamieszkuje w Starym Sączu, gdzie ojciec jej jest burmistrzem, gdzie pobiera lekcje śpiewu, fortepianu i języków obcych. Powraca tam po kilku latach spędzonych na nauce w Cieszynie i Krakowie.
1905 - 1907 - Wiedeń - nauka śpiewu w prywatnej szkole Włoszki hr. Pizzamano. Pierwsze koncerty publiczne.
1907 - 1909 - Mediolan - nauka śpiewu u prof. Antonio Rupnicka, który początkowo sceptycznie ocenia możliwości głosu Ady Szayerównej.
1909 - Sukces debiutu w Teatro Nazionale w Rzymie w partii Małgorzaty w "Fauście" Gounoda. Przyjęcie pseudonimu ADA SARI.
1904 - 1923 - Występy w teatrach operowych m. in. Mediolanu (Teatro del Verme), Neapolu (Teatro San Carlo), w Aleksandrii, Petersburgu, Kijowie, Lwowie, Krakowie, Wiedniu, Warszawie. Rosnąca sława wraz z sukcesem.
12 V 1923 - Debiut w Mediolańskim Teatro alla Scala w partii Królowej Nocy w "Zaczarowanym flecie" Mozarta pod dyrekcją A. Toscaniniego. Rozwój wielkiej światowej kariery: spektakle i koncerty na całym świecie. Nieustanny zachwyt publiczności i prasy.
5 III 1928 - Nowy Jork - recital w Carnegie Hall.
1945 - 1947 - Kraków - uczy śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej.
Od 1947 - Warszawa - prowadzi klasę śpiewu solowego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie otrzymuje tytuł profesora.
2 VII 1968 – Aleksandrów Kujawski - Ada Sari umiera na atak serca.

JURY

W konkursowym jury, obradującym pod przewodnictwem Małgorzaty Walewskiej, zasiądą: Helena Łazarska – Honorowa Przewodnicząca Jury, Daniel Dollé (Szwajcaria), Angelo Gabrielli (Włochy), Ryszard Karczykowski, Hanna Michalak, Izabela Kłosińska, Andrzej Nanowski, Andrejs Žagars (Łotwa), Wojciech Maciejowski – sekretarz Jury.

PIANIŚCI – AKOMPANIATORZY

XVI Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari: Taras Hlushko, Bartłomiej Wezner, Marcin Kozieł.

KONKURSOWE ZMAGANIA

Otwarte dla publiczności przesłuchania konkursowe, odbędą się w 3 etapach, od 10 do 15 maja. 16 maja zakończy je galowy koncert laureatów z towarzyszeniem orkiestry Opery Krakowskiej oraz wręczenie nagród. Grand Prix dla głosów męskich i żeńskich wyniesie w każdej grupie ok. 5.000 euro. Jury przyzna też wyróżnienia oraz nagrody specjalne, m.in.: za utwór Mozarta, utwór polski, Nagrodę im. Ady Sari dla wybitnego sopranu koloraturowego oraz nagrodę dla wybitnego pianisty-akompaniatora.

Każdy uczestnik zobowiązany jest przygotować program, składający się z 10 utworów, należących do dowolnych gatunków muzycznych. W tej liczbie powinny się znaleźć dwie arie operowe z towarzyszeniem orkiestry, wybrane z listy, która znajduje się w treści regulaminu konkursu. W całości programu winny być uwzględnione różne epoki i style muzyczne, przy czym jeden kompozytor może być reprezentowany najwyżej dwukrotnie (nie dotyczy to nagrody za wykonanie pieśni). Obowiązuje śpiewanie utworów w języku oryginalnym (za wyjątkiem utworu polskiego – w wypadku obcokrajowców) oraz uwzględnienie w wykonywanym repertuarze co najmniej 2 języków obcych. Transpozycje arii oratoryjnych i operowych są niedozwolone – poza wyjątkami uznanymi w praktyce przez tradycje wykonawczą.

Program powinien zawierać:

1 utwór polskiego kompozytora;
1 utwór W. A. Mozarta;
1 utwór zawierający istotne elementy kompozycji współczesnej.

Konkurs odbywa się w trzech etapach zgodnie z poniższymi zasadami:

w I etapie uczestnik wykonuje 1 wybrany przez siebie utwór, spośród trzech podkreślonych
w II etapie uczestnik wykonuje 4 (lub 3) utwory wybrane przez jury z podanego przez uczestnika programu

NAGRODA ZA WYKONANIE PIEŚNI

Obok wykonania obowiązującego w II. etapie programu, istnieje możliwość ubiegania się o nagrodę za wykonanie cyklu lub wyboru pieśni jednego kompozytora. Tu szczególnie zaleca się wykonywanie pieśni w powszechnie drukowanych wydaniach (na głos wysoki, średni i niski) – odpowiednio do posiadanego i określonego w zgłoszeniu głosu. Czas trwania cyklu pieśni nie może przekraczać 12 minut.
w III etapie – do którego dopuszczonych zostanie około 6 - 8 uczestników, wykonają oni 2 arie operowe z towarzyszeniem orkiestry - wybrane przez siebie z podanej listy obowiązkowej

KONCERTY

Festiwal zainauguruje 9 maja 2015 r. w kościele pw. Krzyża Św. w parafii św. Heleny w Nowym Sączu prezentacja II Symfonii c-moll „Zmartwychwstanie” Gustava Mahlera w wykonaniu Chóru Polskiego Radia, Orkiestry Akademii Beethovenowskiej pod dyr. José Cury oraz solistek: Urški Arlič Gololičič – sopran, laureatki XIII Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w 2009 roku oraz Małgorzaty Walewskiej – mezzosopran, Dyrektor Artystycznej Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari.

II Symfonia Gustawa Mahlera jest po dziś dzień uznawana za najwybitniejsze dzieło kompozytora, przez długi czas lekceważonego przez krytyków. Powstawała w okresie od 1888 od 1894. Pierwsza z 5 części dzieła to dawny poemat symfoniczny „Święto zmarłych”, kolejne (z wyjątkiem finału) wsparte są na poetyce bliskiej pieśniom z cyklu „Des Knaben Wunderhorn”, ostatnią wypełnia bogata oprawa przygotowująca okazałą kulminację, w której pojawia się hymn do wiersza Friedricha Gottlieba Klopstocka „Zmartwychwstanie”. Do aparatu wykonawczego orkiestry dołącza chór, który po kilku rozbudowanych epizodach instrumentalnych intonuje chorał „Aufersteh’n” oraz znakomicie prowadzone solo altu (mezzosopranu), potem także występującego w duecie z sopranem. Prawykonanie II Symfonii odbyło się 13 grudnia 1895 roku w Berlinie, pod dyrekcją kompozytora.

Ważnym wydarzeniem będzie wykonanie 14 maja w Bazylice św. Małgorzaty w Nowym Sączu utworu Mała msza uroczysta (La petite messe solennelle) Gioacchino Rossiniego. Wystąpią: Iwona Socha - sopran, Agnieszka Monasterska - mezzosopran, Andrzej Lampert - tenor, laureat XV Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w 2013 roku, Jacek Ozimkowski – bas, Bartłomiej Kominek, Arkadiusz Bialic, Anna Boczar oraz chór Akademii Muzycznej w Krakowie pod dyrekcją Macieja Tworka.

Małą mszę uroczystą (La petite messe solennelle) Gioacchino Rossini skomponował w 1863 r., mając wówczas 71 lat. Dzieło przeznaczone było początkowo na cztery głosy solowe, chór, filharmonię oraz dwa fortepiany. Jednak jego ogromne powodzenie stało się powodem, dla którego kompozytor zdecydował się przystosować je do wielkich sal koncertowych, opracowując je - choć niechętnie - na orkiestrę i organy.

Mimo przewrotnie zastosowanego przez kompozytora przymiotnika "petite", czyli 'mała', dzieło to rozmiarami niemal dorównuje "Wielkiej" Mszy h-moll Johanna Sebastiana Bacha. O znaczeniu utworu dla swego twórcy świadczyć może fakt, że jedyny raz w życiu poprzedził partyturę słownym komentarzem. Na jej końcu widnieje natomiast znamienne wyznanie kompozytora: "Dobry Boże! Oto ukończona ta biedna mała Msza. Nie wiem czy napisałem muzykę religijną (musique sacrée), czy muzykę potępioną (sacrée musique). Urodziłem się dla opery buffa i Ty wiesz o tym dobrze. Trochę wiedzy, trochę serca - i to wszystko. Bądź więc błogosławiony i przyjmij mnie do raju. G. Rossini, Passy 1863".