ENG
FB

Roberto Skolmowski

Polska

Reżyser, scenarzysta, pedagog i aktor. Zadebiutował w Operze Bytomskiej w 1987 Rigolettem i od tego czasu zasłynął oryginalnymi realizacjami ponad 50 widowisk operowych. Wśród nich znalazły się liczne dzieła Verdiego, m.in. Otello, Trubadur, Falstaff, Moc przeznaczenia, Nabucco, Traviata, Rigoletto, Requiem oraz trzy inscenizacje Widm Moniuszki, w tym przygotowana dla Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans. Wśród jego inscenizacji teatralnych znalazły się Carmina burana Orffa, które w 2009 roku zebrały najważniejsze Złote Maski (m.in. za scenariusz, reżyserię i inscenizację).

Jest autorem największej w dziejach inscenizacji Strasznego dworu we wrocławskiej Hali Stulecia, uznanej za „Najwybitniejszą Inscenizację Roku 2001”. Trzy lata później stworzył pierwszą realizację tego dzieła wykonaną w języku polskim przez artystów ukraińskich z okazji Roku Polskiego na Ukrainie. Jego superprodukcje (m.in. Carmen, Trubadur) obejrzały dziesiątki tysięcy widzów. Z dużym powodzeniem reżyseruje musicale, operetki i komedie muzyczne. Jest autorem kilkunastu inscenizowanych koncertów i gali. Zajmuje się też reżyserią świateł z użyciem najnowocześniejszych rozwiązań technicznych. Jego spektakle gościły na festiwalach krajowych i zagranicznych.

W latach 1993–1994 był kierownikiem artystycznym Opery Wrocławskiej. Zainaugurował Scenę Kameralną Opery Wrocławskiej w Szczawnie Zdroju, z której powstała potem Śląska Opera Kameralna. Realizował tam małe, kameralne inscenizacje, m.in. Włoszkę w Algierze” i Kantatę o kawie J. S. Bacha. 

W ciągu 25 lat stworzył blisko 100 produkcji teatralnych, operowych, filmowych i telewizyjnych. Za czasów jego dyrekcji (2007–2011) Wrocławski Teatr Lalek zrealizował blisko 50 premier i stał się atrakcyjnym miejscem na mapie kulturalnej miasta. Jego „Bajkobus”, czyli objazdowa scena teatralna została uznana za Najważniejsze Teatralne Wydarzenie Artystyczne Roku 2009 i ogłoszona przez „Gazetę Wyborczą” Fajerwerkiem Roku.

Jedną z jego inicjatyw było przywrócenie do życia Ogrodu Staromiejskiego we Wrocławiu. Był wykładowcą Akademii Muzycznej w Poznaniu, Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest laureatem wielu nagród, m.in. Wrocławskiej Nagrody Teatralnej, Złotych Masek i Nagrody Hebla.